Joanna newsom Sprout and the bean

Her voice is like a beautiful bird, her music is like a river flowing...

Van De Rosse Rat Sproet

Voor een andere taak Nederlands, moesten we een verhaal schrijven, geïnspireerd op 'Van de Vos Reinaerde' (Oké, ja! Ik BEN mijn computer aan het opkuisen...) IK wil bij deze toch Eva, mijn muze voor dit verhaal bedanken

Van De Rosse Rat Sproet

Het waren donkere dagen voor Sint-Barbara. Sinds Sproet de rosse rat tot koningsvrouw was geslagen, werd er niet meer gelachen. Niemand begaf zich alleen door de gangen en zelfs de leraren waren alleen maar op school indien broodnodig.
Er was zelfs al een geheim verzet aan de gang, opgericht door Steven het stokstaartje. Hij hield er niet van onderdrukt te zijn, en hij geloofde in de vrijheid, dat was toch wat zijn ‘ki’ hem liet voelen. Maar zo kwam het dus, dat het vandaag de eerste bijenkomst van ‘RDDVSDRR’ (Red De Dieren Van Sproet De Rosse Rat) was.
In het geheim waren de meeste dieren samengekomen in de ondergrondse ruimten van het schoolgebouw. Iedereen wat schuchter, omdat ze toch niet geassocieerd wouden worden met zo een revolutionaire beweging.
"Vrienden", zo begon het stokstaartje, "het feit dat wij hier allen aanwezig zijn vanavond wil al zeer veel zeggen, laat nu jullie hart spreken en deel met ons wat jullie stoort aan het regime van die tiran!"
Eerst kwam Shrek de beer naar voren: "Ik moet een vreselijke getuigenis afleggen, u weet dat Mevrouw de rat getrouwd is met de Leeuw, en zo haar koninginpositie heeft verkregen, maar in het geniep heeft ze nog een geheime relatie met Vander de aasgier."
In het publiek weerklonk er een geschokt geluid, alsof iedereen naar adem moest happen. Maar toen liep Vonkje de hen naar voren en nam het woord over: "Ik vind dit geen argument. Doorheen de eeuwen zijn er duizenden mannen geweest die hun vrouwen bedrogen hebben, maar daar heeft niemand ooit iets op gezegd. En nu is er een vrouw die haar vrouwelijke intuïtie volgt en ze wordt meteen door iedereen op de vingers getikt! Dit kan zomaar niet! Ik roep de vrouwen in de zaal op om mijn petitie te tekenen om vrouwen meer inspraak te geven in het bestuur van deze orde!"
Enkele vrouwen in het publiek knikten instemmend. Maar de meeste mannen waren hier totaal niet mee akkoord. Al gauw begonnen verschillende dieren onderling te discussieren en het stokstaartje ging in een yoga houding zitten om zichzelf te kalmeren. Toen het dreigde compleet uit de hand te lopen, nam Brugje de giraf het woord over: "Goed, goed", zo sprak hij "dit is precies het soort dialoog dat we hier op school willen zien, maar laten we het laten verlopen op een ordelijke manier, en laten we ook bij de kwestie blijven en niet van het onderwerp afdwalen! Wie heeft er ons nog iets te zeggen?"
Cherie de slang gleed langzaam naar voren, en zei vervolgens: "Dames en heren, noteer even in jullie agenda, sorry de macht der gewoonte, ik wil u gewoon melden dat we in een liberale structuur leven, en volgens de contracttheorie van John Locke is het niet mogelijk om het hoogste gezag af te zetten, als die u niets misdaan heeft. En tot hiertoe heb ik nog geen enkel deftig argument gehoord.
Deze woorden werden met boe-geroep ontvangen en al gauw werd Cherie de slang naar de guillotine gevoerd, die naar eigen zeggen pijnloos was, en hooguit een koud gevoel in de hals veroorzaakte.
Enkele minuten later zat iedereen al terug op zijn plaats in de ondergrondse ruimtes.
"Jongens, jongens, we mogen zulk voorval ons niet het doel voor ogen laten ontnemen! Ik denk dat we het er nu over eens zijn dat we verdrukt worden en dat we niet akkoord gaan met het koninginschap van Sproet! Dus laten we in actie komen!" Zei de volgzame hond Tommie. Maar hierop repliceerde Patje de arend : "Jullie zijn ketters! Dom volk! Maar jullie kunnen er zelf niet aan doen natuurlijk, ik begrijp dat wel. Het is niet jullie schuld dat jullie vanaf de geboorte gevoederd worden met Coca Cola en Nutella! Maar willen jullie nu zonder structuur, schema of plan zomaar aanvallen?"
Tem het rund en Patrick de bosaap spitsten allebei hun oren. Tem omdat hij een kans zag om andere dieren uit te schelden voor dom volk en Patrick omdat hij het woord schema had horen vallen. Hij hield namelijk niet zo van zinnen. Maar toen hij vroeg of hij kon helpen met het schematiseren en niemand iets uit zijn schema’s kon opmaken, hield men hem voor spion, en werd ook hij naar de guillotine gevoerd.
Vervolgens werd ook Rita het stinkdier geëxecuteerd, omdat ze maar bleef herhalen dat ze vond dat men zich aan de regels moest houden, en dat ze vond dat het onmogelijk was dat de toetsendag van wiskunde en fysica op 1 dag vielen.
Hier was het moment gekomen, dat er zich twee groepen vormden, de enen wouden liever niet in actie komen, bang dat ze ontdekt zouden worden, de anderen waren zeer radicaal. Toen de discussies tussen deze twee partijen uitliepen in een oncontroleerbaar geroezemoes riep plots iemand: "Je stopt met prrrraten!" Deze keer was het Marie de ooievaar die de orde probeerde te handhaven. "Mijn beste dierenvrienden" articuleerde ze, "wij zijn allemaal van gelijke cellen gemaakt, wij verdienen allemaal een gelijke behandeling."
Onder die leuze, en de woorden van de arend in de wind slaand, ging de hele dierengemeenschap op weg naar de meest gevreesde vertrekken binnen het schoolgebouw: de secretariaten.
Maar de dieren, enthousiast als ze waren, hadden niet gemerkt dat in een donker hoekje van de zaal Nancy de kat in haar formuleboekje, alle namen van de aanwezige dieren had genoteerd. En ze hadden in die chaos al helemaal niet gemerkt dat ze subtiel de kelders had verlaten. Nancy de kat vond dat het haar plicht was om zulk verzet te signaleren, aangezien ze loyaal was aan de school, en haar regering. Nadat ze alle namen had opgeschreven was ze vlug naar het secretariaat gelopen, in hoop daar voor de andere dieren aan te komen. Zo kwam het dat Sproet de rat en Vander de aasgier een val hadden kunnen opzetten en de opgejutte massa haar weg versperde. In het begin besefte niemand goed wat er gebeurde, maar toen het begon door te dringen, waren overal dieren aan het schreeuwen, aan het huilen en aan het krijsen. Anderen jammerden dat ze er niets mee te maken hadden, dat het allemaal Steven de stokstaart zijn idee was!
Sproet de rat en Vander de aasgier hadden, hoewel ze duidelijk in de minderheid waren, een zekere macht, en zo kwam het dat al gauw een groepje dieren het verzet verliet en zich terug aan de zijde van Sproet bevonden. Samen namen ze Steven het stokstaartje gevangen en plaatsten hem op de brandstapel. De dieren reageerden geschokt, en zelfs de meest radicalen hadden plots niets meer te zien met het verzet. Sproet de rat en Vander de aasgier lieten hen allemaal leven op voorwaarde dat ze oprecht berouw toonden. (Het was immers onmogelijk het hele dierenkorps te vervangen.)
En zo komt het dus, dat Nancy de kat nog steeds wordt verstoten door het hele dierenkorps en dat Sint-Barbara nog steeds is wat het nu is. Want niemand heeft het ooit nog gewaagd om een tweede revolutie uit te lokken.

Het refrein

Als taak nederlands moesten we ooit ook eens een gedicht schrijven. Een refrein.




Koude rillingen lopen langs mijn rug,
Maar in de tijd kan men niet terug.
Alles leek zoveel beter enkele maanden geleden,
En wat is daarvoor de reden?
Wie zal het zeggen? Wie kan weten
Wat bezig is haar ziel op te vreten?
Vermoeide dagen verlopen traag.
Ze had je echt heel graag
Nu hier, straks daar, toen ginder,
Ach ja, het is een harde winter.

Gelukkig is ze omringd door mensen
Die het beste voor haar wensen.
Al wil ze gisteren niet loslaten,
morgen wil ze over nieuwe dingen praten
Met een dikke mantel en een sjaal aan,
Blijft ze even in de sneeuw staan.
En drukt ze haar voetsporen in die witte brij
Met, naast de hare, altijd die van haar vrienden erbij
Nu hier, straks daar, toen ginder,
Ach ja, het is een harde winter.

Ze hoort de vogels zachtjes opnieuw fluiten,
En blij loopt ze naar buiten,
Behoed door het verleden,
Ook al heeft ze een beetje geleden,
Ze heeft vertrouwen in morgen,
Want ze heeft geen zin meer in al die zorgen.
Ze wil weer blij zijn en dansen
Gelukkig met haar leven en dankbaar voor de gekregen kansen.
Nu hier, straks daar, toen ginder,
Ach ja, het is een harde winter.

Prince

Verliezen doet pijn,
Maar je hoeft daarom niet alleen te zijn.
Vertrouw op hen die je omringen,
En probeer wie kou heeft niet te verdringen.
Nu hier, straks daar, toen ginder,
Ach ja, het was een koude winter.

Oorverdovende stilte

Weer een zelfgeschreven gedichtje. Het is voor de duidelijkheid NIET autobiografisch. Ik heb het geschreven voor een toneeltje van Nederlands, het gaat over mijn personage. Een meisje dat mishandeld wordt thuis door haar stiefvader.
Ik heb het geschreven omdat ik nergens een deftig gedicht vond op internet. Ik heb hiervoor wel vele gedichtjes gelezen over het thema, om inspiratie op te doen, maar vond niets passends dus heb ik dit zelf geschreven.

Oorverdovende stilte

Donkerrood vloeit het bloed over mijn bovenlip
Machteloze tranen rollen over mijn wangen
Ik moet sterk zijn,
Maar wil het niet.
Ik moet sterk zijn,
Maar kan het niet.

Is het wel zinvol
wanneer ademen pijn doet
blauwe plekken te verdoezelen
Omdat niemand mag weten,
Omdat niemand kan weten,
Omdat niemand wil weten,
Hoe het brandt
Wanneer hij slaat en schopt en schreeuwt?

Het is niet zozeer de pijn,
Die is er altijd, verwaarloosbaar
Alleen een beetje vriendschap
Een beetje respect
Een beetje liefde..

Neen , dat is te veel gevraagd.

Finding Emo