Ze leidt haar eigen leven,
Aarzelt even, draait weg,
Maar toch dwarrelt ze verder,
Baant tussen haar gelijken haar eigen weg.
Dan raapt ze al haar moed bijeen en waagt de sprong.
Ik voel haar door mijn haren strijken;
De eerste sneeuw
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
2 comments:
... echt zot mooi monica!
jouw woorden dwarrelen recht naar mijn ziel en laten me zweven...
Bedankt voor deze mooie leeservaring!
Post a Comment